Afgelopen maart las je in mijn blog over mijn ervaringen als projectleider. Daar schreef ik dat het me zo fijn leek om een hele gereedschapskist met werkvormen en technieken achter de hand te hebben. Je komt namelijk altijd in situaties terecht die gebaat zijn bij een creatieve aanpak. En laat dat nu net zijn waar een procesbegeleider sterk in is. Daar was vast wel een geschikte opleiding voor te vinden.
Klaar voor de start
Dat klopt. Die heb ik inmiddels afgerond en sinds een paar weken loop ik mee met de meer ervaren procesbegeleiders. Een soort stage. Van hun ervaring kan ik leren en tegelijkertijd ontdekken of het mij ook echt ligt. Op 19 september ging ik voor het eerst aan de slag met het team Wonen, Economie en Leisure van de gemeente Hoorn in het kader van de tour Hoorn2020 (een project gericht op de rol van de gemeente in de veranderende maatschappij). Een leuke ervaring die zeker smaakt naar meer!
Een vak apart
Het is me wel duidelijk dat het echt een vak is. Dit doe je er niet zomaar even bij. Je moet vaardigheden ontwikkelen die je helpen om
- alert te zijn op wat zich afspeelt in de groep
- stevig genoeg in je schoenen te staan zodat je steeds weer de leiding kunt nemen
- alles weer op gang te trekken wanneer het stil valt.
En misschien nog wel het allerbelangrijkste is dat je het lef moet hebben om “het beestje bij zijn naam te noemen”. Soms leven er onderhuidse spanningen in een projectgroep. Er zijn verschillende mooie werkvormen die je in kunt zetten voor een constructieve aanpak in deze vaak lastige situaties. Dit verhindert niet dat het soms ook erg confronterend kan zijn.
Maar wil je een project tot een goed einde kunnen brengen dan is openheid één van de belangrijkste voorwaarden. Daarna weer over tot de orde van de dag en samen op het doel af.
Wat betekent dit nu voor mij?
In mijn rol als projectleider kan ik nu eindelijk ook gebruik maken van deze goed gevulde gereedschapskist. Dat is een mooie aanvulling. Hoe meer instrumenten ik tot mijn beschikking heb, hoe beter ik mijn werk als projectleider kan doen.
Hoewel ik het als projectleider bij de aftrap wel fijn vind om een externe procesbegeleider aan het werk te laten en zelf op te gaan in het team. Zo kunnen we samen vol energie starten.
De toekomst?
Daar ben ik nog niet uit. Ik ben nu pas aan het ontdekken hoe ik het ervaar om zelf als extern procesbegeleider aan de slag te zijn en maak hiervoor dankbaar gebruik van deze “stageperiode”. Gaandeweg kom ik er wel achter of dit een onderdeel van mijn dienstverlening wordt. Naast het projectleiderschap natuurlijk.
Nu eerst eens als procesbegeleider in de praktijk aan de slag.
Benieuwd naar mijn ontdekkingen? Je vindt ze terug in mijn blogs op www.ankeeenkoren.nl
Tot een volgende keer!